मंगळवार, २३ नोव्हेंबर, २०१०

तो आणि ती..

तो अफाट गरजता सागर 
ती त्यामधे सामावलेली निश्‍चल सरिता 

तो उसळत्या लाटा 
ती त्या लाटांचा किनारा 

तो एक हिरवगार पान 
ती त्यावर पडलेला सुंदर दवबिन्दु 

तो विस्तीर्ण शाखा 
ती त्यावर पसरलेला नाजूक वेल 

ती एक कोमल फूल 
तो त्यामधे गुंतलेला भूंगा 

तो एक शिंपला 
ती त्यामधला टपोरा मोती 

तो एक शंख 
ती त्यामधे लपलेली लाजाळु गोगालगाई 

तो एक मजबूत होडी 
ती त्या होडीचे शीड 

तो एक अतुट दगड 
ती त्यामध्ये कोरलेले सुंदर शिल्प 

तो मुरलीधरची मुरली 
ती त्या मुरलीतुन उमटणारे मधुर सूर...! 

२ टिप्पण्या:

राकेश म्हणाले...

छान जमलंय.
अभिनंदन............!!!

Bhagyashree म्हणाले...

khup surekh!!!!