तुम आगये हो.. नूर आगया है.. :)
संध्याकाळची वेळ.. ऑफिसमधून घरी जायला अजून वेळ होता.. तेव्हढ्यात फोन आला आणि मी लगेचच घरी निघाले.. डयुटी लागली होती.. :) बाळाच्या आईला आणि आजीला थोडं बाहेर जाऊन यायचं होतं.. मग एकटे आजोबा कसे सांभाळणार म्हणून मावशीला इकडे तिकडे न जाता थेट घरी यायची आज्ञा झाली होती..
घरी गेल्यावर पिल्लूला म्हणलं "अब तुम मेरे कब्जे मै हो.."!!! तसं एरवी मी घेते त्याला पण आज फक्त आमचंच राज्य.. आणि त्याला आजोबांची खूप सवय आहे पण मी आपलं संधी मिळाली म्हणून चार्ज घेतला होता.. दुध झोप सगळे कार्यक्रम आधीच आटोपल्याने स्वारी खेळायच्या मूड मध्ये होती.. त्याला खाली त्याच्या छोट्या गाडीवर ठेवून मी आणि (माझे) बाबा आम्ही त्याच्याशी खेळत बसलो.. "तुझ्यासाठी आज आल्या आल्या pc सुरु केला नाही बघ मावशीने, केव्हढा हा त्याग " असं म्हणून बाबा मला चिडवत होते..
संध्याकाळी बाळाला ताजातावाने वाटावे म्हणून त्याला आवरायचा कार्यक्रम.. एरवी त्याला चार लोकं सुधा पुरत नाही.. सतत इतके हात पाय मारून सायकल खेळत असतो कि कपडे बदलताना कोणी हात धरायचे, कोणी पाय असे प्रकार चालू असतात.. आज मात्र आम्ही दोघंच होतो.. टोपडं आणि सगळे कपडे काढल्यावर बाळराजे खुदुखुदू हसू लागतात, त्यांना लई भारी वाटतं.. :) कोमट पाण्यानी अंग पुसताना त्याचे भाव असे असतात ना कि काय करतात हे माझं.. Johnson's baby powder चा वास मला स्वतःला फार आवडतो.. त्या वासासाठी मी या वयात पण ती पावडर वापरते मधून अधून.. ;) तर आता मी त्याला कापसाच्या बोळ्याने हळुवारपणे पावडर लावत होते.. त्याला वास येत असेल का, पावडरने ताजे वाटत असेल का, त्याला समजत असेल का आपण काय करतोय ते असे side by side माझे प्रश्न चालू होते.. तो मात्र नेहमीसारखा टकामका इकडे तिकडे कुतूहलाने पहात होता..
आता कसं छान फ्रेश वाटतंय म्हणे पर्यंत पठ्ठ्याने शुचा कार्यक्रम केला.. कारंज सगळीकडे उडवले.. माझं ड्रेस तर ओला झालाच पण तोही ओला झाला.. आताच त्याला पुसून काढलं होतं,पावडर लावली होती आणि लगेच चित्र बदलून टाकलं.. मावशीला कसं कामाला लावलं अशा नजरेने छोकरा गळ्यातल्या गालात हसत होता.. पुन्हा पुसून आवरलं.. आणि लगेच डायपर , कपडे घातले आणि म्हणलं आता पाहिजे तेव्हढ कर काय करायचं ते.. :) कपड्यांची मजा म्हणजे जे लगेच मिळालं ते घातलं.. matching वगैरे काही प्रकार नव्हता.. एका रंगाचा शर्ट, वेगळीच प्यान्ट आणि मोजे तिसर्या रंगाचे.. पिल्लूला म्हणलं याला multicolors म्हणतात! आता टीट लावायची.. बाळांना छान आवरून कपाळावर किवा गालावर टीट लावली कि किती गोड दिसतात ना ते.. आणि हे काम सगळ्यात अवघड असतं हे माझ्या आताशा लक्षात आलं... इतकी वळवळ चालू होती त्याची.. बाबांनी त्याला धरलं आणि मी टीट लावायचे प्रयत्न करू लागले.. त्याला धरल्यामुळे तो अजून जास्त हालचाल करत होता, डोकं हलवत होता.. अशात मी टीट लावल ते एका बाजूला कडेला लागला.. म्हणलं तुझी आई मला रागावेल बाबा, आमच्या बाळाला असं का आवरलं म्हणून.. ते पुसून पुन्हा एका प्रयत्न.. आता थोडातरी मध्ये लागलं पण हा पोरगा लगेचच ते फिसकटवतो म्हणून त्यावर थोडी पावडर लावली.. आता आमचं पिल्लू एकदम वारकरी दिसू लागला.. थोडावेळ विठ्ठल विठ्ठल केलं.. या सगळ्या प्रकारात बाळाने एकदाही कुरकुर केली नाही हे विशेष .. :)
आता गप्पा.. आजी आजोबांनी नातवाला गप्पा मारायची जास्तच सवय लावली आहे.. जरा आम्ही इकडे तिकडे पाहिलेलं याला चालत नाही.. त्याच्या अवती भोवती सगळ्यांनी बसायचं अन त्याच्याशी बोलायचं.. मध्येच बाबांना मी काहीतरी ऑफिस मधलं सांगत होते तर याला वाटलं मी त्याच्याशीच बोलत आहे.. माझं सगळं लक्ष देऊन ऐकणारा तो एकमेव पोरगा असावा या पृथ्वीतलावर.. :) सेलमध्ये "कोणास ठाऊक कसा" गाणं लावला तर याला वाटलं मीच गात आहे,किती निरागस भाव दिसले मला त्याच्या डोळ्यात.. त्याने मध्येच हसायचं, मध्येच रडायचं आणि आपण कारणं शोधायची..
नंतर तर त्याच्या गप्पा सुरु झाल्या.. 'ओ, उ' असं काहीतरी बोलून तो खरच काही सांगत होतं.. मीपण त्याला प्रतिसाद देत होते.. बागेत जायचं, थोडा मोठा हो तू, मग जाऊ आपण.. आई आजी भूर गेली म्हणून तक्रार करतोयस का, आपण त्यांच्याशी कट्टी घेऊया.. बाबा भेटायला आले नाही ना,आले कि आपण रागवू या वगैरे.. बालक आताच हुशार झाले आहेत.. मध्येच लाडीगोडी लावतो तो घे म्हणून.. आणि त्याला मांडीवर चालत नाही.. त्याला घेऊन घरभर फिरायचं.. हे काम मात्र आजी आजोबाना आणि त्याच्या बाबांनाच जमतं.. :)
आई आल्यावर घडल्यात पहिले तर २ तास होऊन गेले होते.. हा वेळ भूरकन उडून गेला मला अजिबात कळले नाही.. बाळ लीलांमध्ये बाकीच्या गोष्टींचा कसा विसर पडतो याचा प्रत्यय मला आज आला.. मी तर रोज थोडाच वेळ भेटते त्याला तरी मी इतके भारावले आहे.. तर बाळाच्या प्रत्यक्ष आईची मनस्थिती कशी होत असेलना.. प्रत्येक स्त्रीला मिळालेली हि एक अमोल देणगी आहेना.. या जन्मात मलाही हे सुख मिळावं हीच माझी ईश्वरचरणी मनापासून प्रार्थना..
संध्याकाळची वेळ.. ऑफिसमधून घरी जायला अजून वेळ होता.. तेव्हढ्यात फोन आला आणि मी लगेचच घरी निघाले.. डयुटी लागली होती.. :) बाळाच्या आईला आणि आजीला थोडं बाहेर जाऊन यायचं होतं.. मग एकटे आजोबा कसे सांभाळणार म्हणून मावशीला इकडे तिकडे न जाता थेट घरी यायची आज्ञा झाली होती..
घरी गेल्यावर पिल्लूला म्हणलं "अब तुम मेरे कब्जे मै हो.."!!! तसं एरवी मी घेते त्याला पण आज फक्त आमचंच राज्य.. आणि त्याला आजोबांची खूप सवय आहे पण मी आपलं संधी मिळाली म्हणून चार्ज घेतला होता.. दुध झोप सगळे कार्यक्रम आधीच आटोपल्याने स्वारी खेळायच्या मूड मध्ये होती.. त्याला खाली त्याच्या छोट्या गाडीवर ठेवून मी आणि (माझे) बाबा आम्ही त्याच्याशी खेळत बसलो.. "तुझ्यासाठी आज आल्या आल्या pc सुरु केला नाही बघ मावशीने, केव्हढा हा त्याग " असं म्हणून बाबा मला चिडवत होते..
संध्याकाळी बाळाला ताजातावाने वाटावे म्हणून त्याला आवरायचा कार्यक्रम.. एरवी त्याला चार लोकं सुधा पुरत नाही.. सतत इतके हात पाय मारून सायकल खेळत असतो कि कपडे बदलताना कोणी हात धरायचे, कोणी पाय असे प्रकार चालू असतात.. आज मात्र आम्ही दोघंच होतो.. टोपडं आणि सगळे कपडे काढल्यावर बाळराजे खुदुखुदू हसू लागतात, त्यांना लई भारी वाटतं.. :) कोमट पाण्यानी अंग पुसताना त्याचे भाव असे असतात ना कि काय करतात हे माझं.. Johnson's baby powder चा वास मला स्वतःला फार आवडतो.. त्या वासासाठी मी या वयात पण ती पावडर वापरते मधून अधून.. ;) तर आता मी त्याला कापसाच्या बोळ्याने हळुवारपणे पावडर लावत होते.. त्याला वास येत असेल का, पावडरने ताजे वाटत असेल का, त्याला समजत असेल का आपण काय करतोय ते असे side by side माझे प्रश्न चालू होते.. तो मात्र नेहमीसारखा टकामका इकडे तिकडे कुतूहलाने पहात होता..
आता कसं छान फ्रेश वाटतंय म्हणे पर्यंत पठ्ठ्याने शुचा कार्यक्रम केला.. कारंज सगळीकडे उडवले.. माझं ड्रेस तर ओला झालाच पण तोही ओला झाला.. आताच त्याला पुसून काढलं होतं,पावडर लावली होती आणि लगेच चित्र बदलून टाकलं.. मावशीला कसं कामाला लावलं अशा नजरेने छोकरा गळ्यातल्या गालात हसत होता.. पुन्हा पुसून आवरलं.. आणि लगेच डायपर , कपडे घातले आणि म्हणलं आता पाहिजे तेव्हढ कर काय करायचं ते.. :) कपड्यांची मजा म्हणजे जे लगेच मिळालं ते घातलं.. matching वगैरे काही प्रकार नव्हता.. एका रंगाचा शर्ट, वेगळीच प्यान्ट आणि मोजे तिसर्या रंगाचे.. पिल्लूला म्हणलं याला multicolors म्हणतात! आता टीट लावायची.. बाळांना छान आवरून कपाळावर किवा गालावर टीट लावली कि किती गोड दिसतात ना ते.. आणि हे काम सगळ्यात अवघड असतं हे माझ्या आताशा लक्षात आलं... इतकी वळवळ चालू होती त्याची.. बाबांनी त्याला धरलं आणि मी टीट लावायचे प्रयत्न करू लागले.. त्याला धरल्यामुळे तो अजून जास्त हालचाल करत होता, डोकं हलवत होता.. अशात मी टीट लावल ते एका बाजूला कडेला लागला.. म्हणलं तुझी आई मला रागावेल बाबा, आमच्या बाळाला असं का आवरलं म्हणून.. ते पुसून पुन्हा एका प्रयत्न.. आता थोडातरी मध्ये लागलं पण हा पोरगा लगेचच ते फिसकटवतो म्हणून त्यावर थोडी पावडर लावली.. आता आमचं पिल्लू एकदम वारकरी दिसू लागला.. थोडावेळ विठ्ठल विठ्ठल केलं.. या सगळ्या प्रकारात बाळाने एकदाही कुरकुर केली नाही हे विशेष .. :)
आता गप्पा.. आजी आजोबांनी नातवाला गप्पा मारायची जास्तच सवय लावली आहे.. जरा आम्ही इकडे तिकडे पाहिलेलं याला चालत नाही.. त्याच्या अवती भोवती सगळ्यांनी बसायचं अन त्याच्याशी बोलायचं.. मध्येच बाबांना मी काहीतरी ऑफिस मधलं सांगत होते तर याला वाटलं मी त्याच्याशीच बोलत आहे.. माझं सगळं लक्ष देऊन ऐकणारा तो एकमेव पोरगा असावा या पृथ्वीतलावर.. :) सेलमध्ये "कोणास ठाऊक कसा" गाणं लावला तर याला वाटलं मीच गात आहे,किती निरागस भाव दिसले मला त्याच्या डोळ्यात.. त्याने मध्येच हसायचं, मध्येच रडायचं आणि आपण कारणं शोधायची..
नंतर तर त्याच्या गप्पा सुरु झाल्या.. 'ओ, उ' असं काहीतरी बोलून तो खरच काही सांगत होतं.. मीपण त्याला प्रतिसाद देत होते.. बागेत जायचं, थोडा मोठा हो तू, मग जाऊ आपण.. आई आजी भूर गेली म्हणून तक्रार करतोयस का, आपण त्यांच्याशी कट्टी घेऊया.. बाबा भेटायला आले नाही ना,आले कि आपण रागवू या वगैरे.. बालक आताच हुशार झाले आहेत.. मध्येच लाडीगोडी लावतो तो घे म्हणून.. आणि त्याला मांडीवर चालत नाही.. त्याला घेऊन घरभर फिरायचं.. हे काम मात्र आजी आजोबाना आणि त्याच्या बाबांनाच जमतं.. :)
आई आल्यावर घडल्यात पहिले तर २ तास होऊन गेले होते.. हा वेळ भूरकन उडून गेला मला अजिबात कळले नाही.. बाळ लीलांमध्ये बाकीच्या गोष्टींचा कसा विसर पडतो याचा प्रत्यय मला आज आला.. मी तर रोज थोडाच वेळ भेटते त्याला तरी मी इतके भारावले आहे.. तर बाळाच्या प्रत्यक्ष आईची मनस्थिती कशी होत असेलना.. प्रत्येक स्त्रीला मिळालेली हि एक अमोल देणगी आहेना.. या जन्मात मलाही हे सुख मिळावं हीच माझी ईश्वरचरणी मनापासून प्रार्थना..
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा