शनिवार, १६ ऑक्टोबर, २०१०

तो आणि ती...

तो अफाट गरजता सागर
ती त्यामधे सामावलेली निश्चल सरिता

तो उसळत्या लाटा
ती त्या लाटांचा किनारा

तो एक हिरवगार पान
ती त्यावर पडलेला सुंदर दवबिन्दु

तो विस्तीर्ण शाखा
ती त्यावर पसरलेला नाजूक वेल

ती एक कोमल फूल
तो त्यामधे गुंतलेला भूंगा

तो एक शिंप्ला
ती त्यामधला टपोरा मोती

तो एक शंख
ती त्यामधे लपलेली लाजाळु गोगालगाई

तो एक मजबूत होडी
ती त्या होडीचे शीड

तो एक अटूत दगड
ती त्यामध्ये कोरलेले सुंदर शिल्प

तो मुरलीधरची मुरली
ती त्या मुरलितुन उमटणारे मधुर सूर…!

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत: