बदलत गेलेले नळ..
मागची पाने उलटत असताना शाळेतले नळ आठवतात.. आमच्या शाळेत एक मोठी टाकी होती.. मधल्या सुट्टीत तिकडे अगदी मोठ्या रांगा असायच्या.. खेळून दमून त्या टाकीच पाणी पिल्यावर एकदम तृप्त वाटायचं.. पण तिथल्या नळाची खासियत वेगळीच.. जितकं दाबू तितकंच पाणी.. छोट्या हातांनी तो नळ दाबावा का पाणी प्यावं गोंधळ व्हायचा.. मग एखादी मैत्रीण दाबणार आणि दुसरी पाणी पिणार अशी कसरत चालायची.. :)
पूर्वी पाषाण रस्त्यावर आईच्या office च्या कॉलनीमध्ये वास्तव्य होते.. तिथले नळ मधून अधून गुरगुरायचे.. म्हणजे नळातून एक विशिष्ठ आवाज यायचा.. बाहेरच्यांना तो आवाज नळाचा आहे हे सांगून सुधा खरा वाटायचं नाही.. नंतर engg च्या वेळेस त्यामागच तांत्रिक कारण कळलं होता पण आता मात्र फक्त तेव्हढा आवाजच लक्षात आहे..
collage मध्ये आमचं department चौथ्या मजल्यावर.. उन्हाळ्यात इतक्या वर पाणी नाही चढायचं.. बिचारे ते नळ आवासून निपचित पडलेले असायचे.. आणि आम्ही पाण्याच्या बाटल्या घेऊन फिरायचो..
रानजाई मधली तर गम्मतच काही और.. :) बिल्डर्सने लावलेले इथले नळ फार दानशूर.. बास आता पुरे म्हणलं तरी नळ बंद व्हायचे नाही.. त्याचं तोंड बंद करण्याचं सामर्थ्य फक्त बाबांमध्येच ..
मग hsbc मधली फजिती.. पहिला दिवस अजून तसाच आठवतो.. वरून पाहिलं ,खालून पाहिलं पण नळ चालू कसा करायचा समजत नव्हतं.. hahaha.. कधीतरी आपोआप पाणी सुरु झालं पण कळत नव्हतं कि नक्की कसं सुरु झाला.. मग आमच्यातला उपकरणीकरण अभियंता उर्फ insutrumentation engg जागा झाला.. sensor कुठे आहे कळलं आणि नळाच रहस्य उलगडलं..
hsbc च्या नळांची इतकी सवय अंगवळणी पडली कि बाहेर कुठेही नळ सोडायच्या ऐवजी हात नळाखाली धरला जायचा.. पाणी नाही आल्यावर मग लक्षात यायचं कि हा ऑफिसचा नळ नव्हे..
आणि आता infy मधले नळ.. वरती एक टिचकी दिली कि पाणी येत आपोआप.. अशाने पाणी जास्त वाया जात नाही आणि फारसे कष्टही घ्यावे लागत नाही.. :)
या नळान्प्रमाणे मी आणि माझ्या अवतीभोवतीच जग कसं बदलत गेलं कळलच नाही..
हर घड़ी बदल रही है रूप ज़िंदगी
छाँव है कभी कभी है धूप ज़िंदगी
हर पल यहाँ जी भर जियो
जो है समाँ कल हो न हो
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा